اگر بخواهیم تجلی صفت كمال در زندگی هر امام را به عنوان لقب آن حضرت برگزینیم، باید امام حسین (ع) را «حسین عزیز» بنامیم. عنصر «عزت» آنچنان در قیام امام حسین (ع) حضور دارد كه می توان آن را به عنوان یك ملاك و اصلی كلّی در نظر گرفته و گزارش های مورخان درباره این نهضت را با این ترازو سنجید و هر گزارشی را كه كمترین شائبه ذلت در آن باشد مردود شمرد. متأسفانه به علت رواج نوعی كج فهمی در میان گروه هایی از پیروان آن حضرت در طول تاریخ، ارائه چهره ای رقت بار، حزن انگیز و گریه آور از نهضت عاشورا، اصل قرار گرفته و در این راستا از جعل و تحریف در وقایع این نهضت و ترسیم چهره ذلیلانه از آن روی گردان نشده است. نویسنده در این مقاله با تبیین مفهوم عزت و نشان دادن آن در كلام و مرام امام حسین (ع) خاندان و اصحاب به نقد گزارش های مخالف عزت در نهضت كربلا می پردازد. پژوهشگر نهضت حسینی با مطالعه منابع معتبر درباره آن، چنان آن را با عنصر عزّت قرین می بیند كه ناخودآگاه با شنیدن نام كربلای حسین (ع) عزت و افتخار در ذهن او تداعی می شود. و هرگاه قدم را از نهضت فراتر گذاشته و به بررسی سیره آن حضرت (ع) در سرتاسر زندگی اش بپردازد، به وضوح شاهد حضور این عنصر در سرتاسر زندگی آن بزرگوار می باشد.
منو