چکیده

کتاب «حلیه الابرار» پیرامون سیره معصومان(ع) به قلم محدث قرن 11 و 12 امامیه، سید هاشم بحرانی است. این کتاب به دلیل شباهت فراوان به کتاب «بحارالانوار»، در بخش تاریخ زندگانی ائمه، جایگاهی همانند آن کتاب را داراست. بخش پایانی کتاب در مجلد پنجم، حاوی روایات مهدویت است. با این که بحرانی در زمینه مهدویت سه کتاب مستقل نوشته است؛ حلیه الابرار جامعیت کم نظیری در موضوعات مختلف مهدویت داشته است. مطالعه مهدویت نگاری بحرانی موجب آگاهی بیش تر از تفکرات مهدوی اخباریان در دوره صفویه – عصر احیای مجدد اخباری گری می شود و همچنین شناسایی ویژگی های حدیث گرایی بحرینی ها را در پی دارد. همچنین بحث از وجود روایات فراوان مهدوی در منابع عامه، آشنایی با منابعی که فعلا مفقود می باشند، ولی نویسنده از آن ها نام برده و چگونگی تاثیر شرایط سیاسی دوره صفویه بر مهدویت نگاری شیعه، از دیگر جهات اهمیت است. بررسی همراه با توجه به سند و متن روایات کتاب، گویای رویکرد اخباری گری حداکثری بحرانی در انتقال مطالب کتابش است. روش تحقیق توصیفی-تحلیلی، با بهره گیری از رویکردهای تاریخی، رجالی و حدیثی همراه است.